Otwarcia szachowe  (wstęp)


               
                Zagadnienie otwarcia szachowego jest tak samo "stare" jak same szachy.
                Od początku istnienia tej gry, problem sposobu rozegrania początkowych posunięć był tematem analiz  wielu pokoleń szachistów.
                Lata świetności jednych otwarć, zmieniały się w okresy niepopularności wraz z odkrywaniem  posunięć,
                które obalały mity  o "wygrywających wariantach".  
                Kolejne wieki były świadkami zmieniających się stylów gry.  Era szachowego romantyzmu, pełna była kombinacyjnej gry,
                huraganowych ataków i częstych, nie zawsze poprawnych  poświęceń i takie grano wtedy otwarcia. 
                Czasy współczesne zaś to okres w którym teoria niektórych otwarć została  rozpracowana do dwudziestu kilku posunięć,
                a wariant końcowy często kończy się oceną: "pozycja mniej więcej równa".
 
                Mimo to, niezależnie od stanu teorii i stopnia rozpracowania wariantów, wynik partii którą będziesz rozgrywał i to jaką pozycję
                osiągniesz w debiucie zależy tylko i wyłącznie od Twojej wiedzy i Twojej znajomości wariantu.
                Nie musisz znać wszystkich wariantów, wystarczy jeśli poznasz i zrozumiesz kilka otwarć a te które szczególnie
                przypadną Ci do gustu  - analizuj i poznawaj dogłębnie.   

                Zacznij od klasycznych partii "starych mistrzów" na partiach tych nauczysz się wszystkiego co o debiutach wiedzieć trzeba

                Wielu współczesnych młodych mistrzów zaczynało od nauki gry na partiach Morphy'ego i jemu współczesnych.                               
               
                Poznawanie debiutu najlepiej zacząć od przeanalizowania wielu krótkich partii  w ulubionym otwarciu.
                Pozwoli Ci to na zapamiętanie typowych dla danego debiutu błędów.  
                Potem analizuj komentowane partie mistrzów na podstawie których poznasz typowe struktury i najczęstsze plany w danych debiutach

 

                Trochę o nazewnictwie....

                Na pewno spotkałeś się lub spotkasz z określeniami:  Partia szkocka,   Obrona Holenderska,  Debiut Reti itp...
                Skąd się one wzięły i co oznaczają?
               
                Drugi człon nazwy upamiętnia zwykle nazwiska bądź narodowość szachistów którzy wnieśli znaczący wkład w analizę otwarcia.
                Czasem upamiętniają nazwę miasta w którym pierwszy raz w praktyce turniejowej pojawiło się otwarcie (np.wariant Scheveningen
                w obronie sycylijskiej).
               
                Nieco inaczej jest z pierwszym członem nazwy czyli Partia, Obrona czy też Debiut...
               
                Już na samym  początku partii  białe mają pewną niewielką przewagę wynikającą z faktu rozpoczęcia przez nie gry.
                To białe rozpoczynając rozgrywkę poniekąd "narzucają" przeciwnikowi "swoje warunki gry"; zadaniem czarnych w debiucie
                jest zniwelowanie  tej przewagi.  Mówi się, że czarne dązą do wyrównania gry  lub, rzadziej, że czarne bronią się przed
                utrzymaniem tej przewagi przez białe.

               Przyjęło się, że jeśli  to białe wykonują  posunięcie po którym powstaje pozycja charakterystyczna dla danego otwarcia -
               otrzymują nazwę Partia   lub  Debiut   np. po ruchach 1.e4  e5  2.Sf3  Sc6  białe grają  3.Gb5 po czym powstaje pozycja
               Partii  hiszpańskiej     a po ruchach  1.e4  e5   2.Gc4  powstaje  Debiut  Gońca

                Pozycje  w których to czarne wykonują charakterystyczny dla danego otwarcia ruch nazywamy  Obroną (bo jak pamiętamy
                na początku partii czarne "bronią się")  i tak np.  po ruchach  1.e4  e5  2.Sf3  d6  powstaje pozycja Obrony Phlilidora
                a po posunięciach   1.d4  f5   mamy Obronę Holenderską.

                Słowo  Gambit  oznacza "poświęcenie" zwykle pionka choć czasem zdarza się, że i figury  -  dla uzyskania  przewagi
                w rozwinięciu figur, co z kolei pozwala szybciej przystąpić do ataku i odzyskać poświęcony materiał lub inną przewagę.

                Zatem jeśli spotkasz się np. z otwarciem  1.e4  e5  2.f4  w którym białe już w drugim posunięciu ofiarowują pionka
                to wiedz że masz do czynienia z Gambitem Królewskim.  Jeśli teraz czarne zabiją pionka  (2...exf4) to mamy do czynienia
                z Przyjętym Gambitem Królewskim  a jeśli czarne zagrają np. 2...d6 to powstaje nam pozycja jednego z wariantów
                Nieprzyjętego Gambitu Królewskiego.

                Nazwa Gambit Królewski jest oczywiście pewnym skrótem.
                W zasadzie powinna ona brzmieć: Gambit pionka ze strony skrzydła królewskiego ale jak sam przyznasz byłaby to nazwa
                dziwaczna i stanowczo za długa   :-)

                Nawiasem mówiąc i od tych zasad o których wspomniałem powyżej - zdażają się odstępstwa (przykładem może być
                Partia Włoska która "powinna" nazywać się Obroną Włoską.... ale taki już urok szachów - od każdej zasady znajdzie się
                jakieś odstępstwo - tak jak w życiu  :-)

 

 


Powrót do działu SZKÓŁKA Powrót